Veliki nedostatak zelenih površina, zgušnjavanje stanovništva i pojava podzemnih voda jedni su od glavnih problema investitorskog urbanizma, rečeno je na tribini Zeleno-levog fronta u Beogradu. 

O trinini na kojoj se diskutovalo o tome kako investitorski urbanizam utiče na živote svih nas i šta se planira na Vračaru su govorili: Olga Andrić iz Ministarstva prostora, Siniša Babić, arhitekta i Jovan Vukajlović, student Šumarskog fakulteta.

Član vračarskog odbora Zeleno-levog fronta, arhitekta Siniša Babić je ukazao da gotovo u svakoj opštini u Beogradu postoji problem sa investitorskim urbanizmom koji “pušta korenje na sve strane”. Negativne odlike takve gradnje jesu i te što u ulicama koje su namenjene za male porodične kuće, niču višespratnice, ali ne postoje ni vremenski razmaci između radova na dva susedna gradilišta, te zemljiše trpi. 

Kako je kazao Babić, problem o kojem se ne govori često je i utisak koji se stiče kada se prolazi tim ulicama, “vizuelnim opažanjem dobija se osećaj da su vas opkolili zidovi”. Dodao je da to psihološki gledano ne utiče na pozitivnost, već dolazi do negativnog efekta s kojima se građani susreću svaki dan, protiv čega se treba boriti. 

Student Šumarskog fakulteta i član čukaričkog odbora ZLF-a, Jovan Vukajlović, je govoreći o negativnim posledicama investitorskog urbanizma po grad, naveo da je Beograd veoma brdovit i da beton, koji ne može da upija kišu, ubrzava slivanje. Zbog prekomerne izgrađenosti nastaju “gradska ostrva toplote” gde manje zelene površine i “zeleni džepovi” ne štite od vreline, ali ako se oni međusobno spoje, povežu zelenilom, može se dobiti pozitivan efekat – ublažavanje vrućine koje ne bi bilo samo lokalno. 

“Povezanost zelenih površina umnogome pomaže, pošto male, usamljene zelene tačke nemaju efekat koji imaju kada se spoje i povežu u veće celine”, rekao je on.